Usługi wykorzystywane w celach komunikacyjnych oraz techniczne środki ich dostawy rozwinęły się w znacznym stopniu. Użytkownicy końcowi coraz częściej zastępują tradycyjną telefonię głosową, wiadomości tekstowe (SMS) oraz usługi elektronicznego przekazywania poczty usługami internetowymi będącymi ich funkcjonalnymi odpowiednikami, takimi jak telefonia internetowa (VoIP), komunikatory internetowe i usługi poczty elektronicznej przez internet. Aby zapewnić skuteczną i równą ochronę użytkowników końcowych podczas korzystania z usług równoważnych pod względem funkcjonalnym, niniejsze rozporządzenie wykorzystuje definicję usług łączności elektronicznej zawartą w [dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej Europejski kodeks łączności elektronicznej 24 ]. Definicja ta obejmuje nie tylko usługi dostępu do internetu i usługi polegające w całości lub częściowo na przekazywaniu sygnałów, lecz również usługi łączności interpersonalnej, z wykorzystaniem numerów lub bez ich wykorzystania, takie jak przykładowo telefonia internetowa, komunikatory internetowe i usługi poczty elektronicznej przez internet. Ochrona poufności komunikacji jest kluczowa również w odniesieniu do usług łączności interpersonalnej, które są usługami pomocniczymi względem innej usługi. Tego rodzaju usługi, które mają również funkcję komunikacyjną, powinny być zatem objęte niniejszym rozporządzeniem.